همیشه به انتهای گریه که میرسم صدای ساده تنهایی را از نهایت شب میشنوم !
صدای غروب غزال ها را ،
صدای بوق بوق نبودن تو را در تلفن ،
آرامتر که شدم ، شعری از دفتر دریا میخوانم،
و به انعکاس صدایم در آیینه اتاق خیره میشوم ،
در سردی این همه حیرت کجا مانده ای آخر........

نوشته شده در دوشنبه 91/11/9ساعت 5:50 عصر توسط مهساجعفری نظرات ( )